وکیل شرکت های تجاری

 

وکیل شرکت های تجاری

وکیل شرکت های تجاری برای یک شرکت در حکم سپری جهت حفظ و دفاع از منافع یا میانبری جهت رهایی از پیچ و خم مشکلات حقوقی و بهبود کارایی یک شرکت و سیستم می باشد.

انتخاب وکیلی شایسته در این حوزه بسیار مهم است. برای پی بردن به اهمیت و فایده داشتن یک وکیل شرکت های تجاری یا ( corporate lawyer )  لازم است ابتدا با وظایف و نقش مهمی که می تواند برای شرکت و کسب و کار شما داشته باشد آشنا شده و بدانیم یک وکیل شرکت های تجاری چه ویژگی ها و مهارت هایی باید داشته باشد.

بخش اول کار وکیل شرکت های تجاری مروبط به امور حقوقی خود شرکت است از جمله می توان به نظارت بر نحوه صحیح برگذاری مجمع سالیانه شرکت در شرکتهای سهامی عام و خاص  ، تنظیم صورتجلسات هیات مدیره  و به طور کلی پیگیری امور قانونی شرکت را اشاره نمود.

بخش دوم مدیریت صحیح حقوقی در ارتباط با مشتریان و اشخاص خارج از شرکت  می باشد به عنوان مثال زمانی که شرکت  یک قرارداد تجاری یا استخدامی با پیمانکار می بندد یا مشاوری را برای شرکت استخدام می کند در صورتی که مشکلی بوجود بیاید نحوه صحیح و قانونی عقد قرارداد تاثیر بسیار زیادی بر حفظ منافع شرکت دارد.

 

وکیل شرکت های تجاری چه کسی است؟

وکیل در همه جا یک انسان مستقل است که عموماً به تنهایی یا با تعداد محدودی از شرکاء فعالیت می‌کند و حرفه‌ای بودن ویژگی متمایز اوست؛ اما ویژگی‌های کلی یک وکیل:

  1. متخصص در دانش حقوق
  2. آموزش دیده به اصول حرفه‌ای گری توسط انجمن‌های حرفه‌ای در زمینۀ حقوقی
  3. فعالیت بر اساس استانداردهای جهانی
  4. برخورد غیر شخصی در مواجه با مشتری
  5. کسب مهارت‌های حرفه‌ای با قرار گرفتن در موقعیت‌های تجربی مختلف
  6. جداسازی امور شخصی و حرفه‌ای

تمام ویژگی هایی که ذکر شد و موارد دیگری هم قطعا وجود دارند برای ارائه خدمات حقوقی درجه یک به نحوی که بسیاری از مشکلات شرکت را حل کرده و از سود و ثروت و منافع آن محافظت کند.

 

وکیل شرکت های تجاری

نقش وکیل در شرکت ها ی تجاری و موسسات

بخش عمده‌ای از آموزش پرسنل در داخل سازمان ها انجام می شود. وکالت تا حد زیادی توسط نمایندگان حرفه‌ای و از طریق کانون های وکلا آموزش داده می‌شود، برای مثال کانون وکلای استان قوانین و استانداردهایی را  به وسیله‌ی اعضاء طراحی و تصویب می کند و بواسطه آموزش های حرفه ای که به وی داده می شود تخصص و مهارت کسب کرده و موظف به رعایت اصولی واحد و مشترک در جایگاه یک وکیل می باشد.

مسئولیت او به عنوان یک مشاور حقوقی شرکت ، به وفاداری در برابر مشتری محدود می‌شود. نتیجۀ آن تعادلی بین تعهد و شغل یک وکیل است.

این حقیقت برای وکیل شرکت های تجاری که ارتباط نزدیکتری با مشتری دارند، تعادل بین شرکت و مدیریت. تشخیص وفاداری حرفه‌ای و تعهد در یک سو و تعهدات شخصی در سوی دیگر  بسیار سخت است و بعضاً به سطح بالائی از مهارت در مذاکره و حرفه‌ای گری  نیاز دارد و ضرورت پیروی از تعهدات قانونی.

یک مشکل قانونی به ندرت محدود به شخص می‌شود و معمولاً از طرف‌های مختلف شکل می‌گیرد.

برای وکیل شرکت های تجاری سخت است که حدود بین فعالیت‌های قانونی و غیر قانونی را از همدیگر جدا کند.  این به دلیل قانون‌های مسئولیت حرفه‌ای است که او باید به آن توجه کند، ممکن است مشکلاتی را برای وکیل ایجاد کند. قانون ایالات متحده وکیل را مجبور به شرکت در دادرسی یا اقداماتی نمی‌کند که ممکن است “با عدالت عادلانه” ناسازگار باشد.

قوانینی مشابه در کشورهای مختلف وجود دارد. وکیل شرکت عضو حرفه‌ای است که باید قانون آن را رعایت کند و در عین حال کارمند یک شرکت است که از آن حقوق دریافت می‌کند. او ممکن است  با شرایطی متضاد مواجه شود که سود و رعایت قانون با هم تناقض داشته باشد.

دکتر جان دی. دانللر مطالعه‌ای را به اسم  “وکیل شرکت” منتشر کرده است و در این مطالعه جالب توجه، پروفسور دانللر تعدادی از زمینه‌هایی را که در آن چالش‌هایی که بین  نقش وکیل شرکت و  شرکت‌های تجاری ممکن است وجود داشته باشد را بررسی کرده است.

این نقاط عبارتند از:

  • ۱-درگیری مشاورحقوقی شرکت با مشکلات شرکت
  • ۲-دیکتاتوری بخش حقوقی
  • ۳-چگونگی انجام مشاوره‌های اولیه
  • ۴-شخصی سازی مشاوره‌ها
  • ۵-تصمیم‌گیری بر اساس اطلاعات و منافع شخصی
  • ۶-تعاملات بین مشتری و وکیل

در میان  چالش‌ها که وجود دارد، موقعیت شمارۀ یک شرایط سخت‌تری را دارد. این مشکل یعنی درگیری با بخش حقوقی در همۀ شرکت‌ها وجود دارد.

منازعه ناشی از این واقعیت است که وکیل شرکت های تجاری با مشکلات تجاری مواجه است تا معیارهای قانونی آنها را ارزیابی کند. بخش‌های  کسب و کار و حقوقی  مشکلات به هم وابسته است و در اغلب موارد جداسازی آن‌ها  غیرممکن است. مشکل آنجاست که بازرگانان احساس می‌کنند که وکیل نباید مشاوره و یا تصمیم  را در مورد امور تجاری بگیرد، حتی اگر وکیل سهم با ارزشی را برای کسب و کار به ارمغان بیاورد.

 

نقش وکیل در شرکت ها ی تجاری و موسسات

 

نظرات متفاوتی در مورد این موضوع مطرح می‌شود، شاید بهتر باشد که دو پاسخ از مدیران کسب و کار، که یکی را

پروفسور دانللر توصیف می‌کند:

“من کسب و کارم را مدیریت می‌کنم و وکیل من فقط یک تکنسین است”.

یا دیگری که

هنری دتردینگ  مطرح می‌کند که می‌گوید:

“من تنفر دارم که یک وکیل را در دفترم ببینم”.

البته نظرات مخالفی از بعضی تاجران وجود دارند که می‌گویند:

“ذهن حقوقی معمولاً یک ذهن بسیار منطقی، متدلوژیک، تیزبین و تحلیلی است، بنابراین من اغلب با مشاوره شرکت در مورد موضوعات غیرقانونی صحبت می‌کنم به دلیل هوش تحلیلی که در بین وکلاء وجود دارد.”

این‌ها نمونۀ دو دیدگاه متفاوت پیرامون حضور وکلاء و بخش حقوقی شرکت‌های تجاری است. البته این وضعیت، در هر شرکت متفاوت خواهد بود، بسته به شخصیت وکیل حقوقی شرکت و مدیران بازرگانی شرکت. اما در بعضی موارد به وضعیت حقوقی موجود در کشورهای مختلف بستگی دارد.

مثلاً

در انگستان

وکیل شرکت های تجاری در استخدام شرکت هستند  و در داخل و خارج از کشور به امور شرکت رسیدگی می‌کنند. بنابراین، وکلای شرکت اغلب خود را بعنوان بخشی از مدیریت نمی‌دانند. بخش حقوقی یک قدم عقب تر از مدیریت است و تمایز واضحی میان مشاور حقوقی شرکت و تصمیمات مدیریتی مشاهده می‌شود.

مسئولیت حرفه‌ای باید غلبه کند. به همین دلیل برخی از شرکت‌ها، از عضویت اعضای بخش حقوقی در هیئت مدیره شرکت‌های وابسته جلوگیری می‌کنند. یکی از دلایل این جدایی جدی بین اداره حقوقی و مدیریت، موقعیت وکیل مدافع در انگلیس است. وکلای دادگستری در دادگاه حضور پیدا نمی کنند اما با وکلای دیگر شرکت‌ها در ارتباطند. بنابراین فاصله‌ای بین وکیل در دادگاه و وکیل کسب و کار وجود دارد. خواه این وکیل ؛ وکیل حقوقی شرکت باشد یا به عنوان مشاور حقوقی شرکت به او رجوع شود. البته در ایران وکلای شرکتی در دادگاه هم می توانند حضور پیدا کنند و معمولا نیز این چنین است.

در آلمان

کسی که  استخدام دائمی یک شرکت است _وکیل حقوقی شرکت_ اجازه‌ی استخدام شدن در دادگاه را ندارد. چون برای حضور در دادگاه وکیل باید در موقعیت مستقل باشد و منفعتی در شرکت یا موسسه‌ای نداشته باشد. اگر وکیل عضو شرکتی باشد نمی‌تواند این استقلال را حفظ کند.

در آمریکا

وکلا خیلی بیشتر از اینکه نماینده‌ی قانون باشند نماینده‌ی شرکت خود هستند. زیرا آنها خارج از دادگاه دچار مشکل خواهند شد اگر این دفاعیات را انجام ندهند. در حالی که بسیاری از وکلاء شرکت‌ها نمی‌خواهند یک بخش از یک کسب کار باشند به جای اینکه یک شخصیت حقوقی باشند. به هر حال نظام حقوقی که یک وکیل شرکت های تجاری در آن تحصیل کرده است بر دیدگاه او تأثیرگذار است.

به غیر از دعاوی در محاکم ، وکیل شرکت های تجاری می توانند در موارد زیر نیز به شرکت کمک شایانی و موثری نمایند :

  • -کمک به مذاکره ، پیش نویس قرارداد ها ( مشاور حقوقی شرکت )
  • -بررسی قرارداد های تجاری و شناخت نقاط قوت و ضعف آنها
  • -کمک به اموری از قبیل ورشکستگی ، ادغام، تملک
  • – اختلافات و دعاوی مربوط به بازار سرمایه و …

شرکت های تجاری

کار وکیل حقوقی شرکت و راهنمایی و مشاوره هایی که می تواند بدهد حسب مورد بسته به نوع شرکت ممکن است متفاوت باشد همچنین اگر قصد راه اندازی یک شرکت دارید می توانید برای تعیین نوع آن با وکیل شرکت های تجاری مشورت کرده و حتی کار ثبت آنرا به به ایشان بسپارید

شرکتهای تجاری، از اجتماع دو یا چند شخص حقیقی یا حقوقی به منظور انجام عملیات تجاری را گویند. شرکتهایی که هدف از تأسیس آنها تجارت نیست و اعمال تجاری انجام نمی دهند ، شرکتهای حقوقی یا مدنی نامیده می شوند.

 

انواع شرکتهای تجاری

انواع شرکتهای تجاری

شرکتهای تجاری را از لحاظ میزان مسؤلیت اعضا می توان به چهار دسته به شرح زیر تقسیم نمود:

شرکتهای تجاری سرمایه ای

در این شرکتها مسؤلیت شرکا محدود به میزان سرمایه یا درصد سهام هر شریک می باشد، مانند شرکتهای سهامی عام و خاص و شرکت با مسؤلیت محدود.

شرکتهای تجاری شخصی

در این نوع شرکتها مسؤلیت شرکا نامحدود است و تعهدات شرکت تسری به همه دارایی شرکا می نماید، مانند شرکتهای تضامنی و نسبی.

شرکتهای تجاری مختلط

در این نوع شرکتها مسؤلیت بعضی از شرکا محدود به سرمایه آنها و مسؤلیت دیگران نامحدود است. این نوع شرکتها در واقع از اختلاط شرکتهای سرمایه ای و شخصی به وجود می آیند ، مانند شرکتهای مختلط سهامی و غیر سهامی ، شرکای نوع اول را شرکای عادی و شرکای نوع دوم را شرکای ضامن می گویند.

شرکتهای تجاری کمیّتی

در این نوع شرکتها تعداد سرمایه گذاران زیاد است و شرکا مسؤلیتی ندارند و اصولاً قصد از ایجاد آنها رفاه اعضای آن است . شرکتهای تعاونی از این دسته اند.

شرکتهای تجاری به موجب ماده 20 قانون تجارت بر هفت قسم به شرح زیر طبقه بندی شده اند:

  • 1- شرکتهای سهامی
  • 2- شرکتهای با مسؤلیت محدود
  • 3- شرکتهای تضامنی
  • 4- شرکتهای نسبی
  • 5- شرکتهای مختلط سهامی
  • 6- شرکتهای مختلط غیر سهامی
  • 7- شرکتهای تعاونی تولید و مصرف

اطلاعات بیشتر در مورد انواع شرکت های تجاری

وجوه افتراق شرکتهای مدنی و تجاری

  • – شرکت مدنی عمدتاً با ثبت در دفاتر رسمی پیدا می کند ( بجز شراکت ورثه در میراث که نیازمند ثبت نیست.) ، در حالی که شرکت تجاری با ثبت در اداره ثبت شرکتها هویت پیدا می کند.
  • – شرکت مدنی فاقد شخصیت حقوقی است ، در حالی که شرکت تجاری اصولاً یک شخصیت حقوقی است.
  • – شرکت مدنی اقامتگاه و تابعیت ندارد، در حالی که اقامتگاه و تابعیت شرکت تجاری لزوماً باید مشخص باشد.
  • – موضوع شرکت مدنی معاملات غیر تجاری است، در حالی که موضوع شرکتهای تجاری معاملات تجاری است.
  • – قانون، شرکتهای تجاری را تحت نظم بخصوصی قرار داده و حتی انواع آنها را مشخّص و محدود نموده و ظوابط عینی را بر آنها حاکم کرده است، در حالی که شرکتهای حقوقی تابع قصد و اراده شرکا می باشند و به هر نحو که بخواهند ( مشروط بر آنکه مغایر قانون مدنی نباشد) می توانند شرکت تشکیل دهند.
  • – شرکت مدنی همیشه و ضرورتاً با حداقل دو نفر تشکیل می گردد، در حالی که در تأسیس بعضی از شرکتهای تجاری ضرورتاً وجود حداقل سه نفر لازم است ( مثل شرکت سهامی خاص )
  • – شرکتهای تجاری حتماً و ضرورتاً در نتیجه اختیار و اراده شرکا به وجود می آیند ، ولی بعضی از شرکتهای مدنی بدون اراده و اختیار شرکا به وجود می آیند ( مثل شراکت وراث در مال الترکه )
  • – مسؤلیت شرکا در شرکتهای تجاری برحسب نوع شرکت ممکن است به میزان سهم، محدود به سرمایه ، نسبت به سرمایه و تضمین تمام سرمایه و یا مختلط باشد، در حالی که در شرکتهای مدنی چنین مسؤلیتی وجود ندارد و مسؤلیت در امور مدنی منفرد می باشد.
  • – نحوه تقسیم سود و زیان در شرکتهای تجاری براساس نوع شرکتها متفاوت است و بر مبنای مسؤلیت شرکا انجام می گیرد ، در صورتی که در شرکتهای مدنی همیشه تقسیم سود و زیان به نسبت سهم است.
  • – ورشکستگی ، تصفیه و مرور زمان مختص شرکتهای تجاری و تجار است، در حالی که در امور مدنی مقررات اعسار جاری می گردد.

سخن پایانی

وکیل شرکت های تجاری باید توانائی کار کردن با افراد مختلف در شرایط متنوع را داشته باشد. بنابراین، او می‌آموزد که چگونه با مردم همراه باشد و چگونه صلاحیت افراد را تشخیص دهد.

مسئولیت و زمان لازم را  در آماده سازی و عمل به قانون داشته باشد، به همراه صبر و شکیبایی که به همراه تفکر و مطالعه می‌تواند قدرت تفکر و تحلیل او را ارتقاء بدهد. و اینها به علاوۀ تجربۀ کافی می‌تواند از وکیل یک تصمیم گیر و تصمیم ساز قدرتمند بسازد.

ارتباط با بهترین وکیل تهران

4.7/5 - (319 امتیاز)

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *